ANG KUBETA ANG AKING SANTUWARYO
ang kubeta ang aking santuwaryo, o kanlungan
mula sa karahasan ng buhay, silid-nilayan
kanlungan, aking taguan, siya ring pahingahan
doon ko ri kinakatha ang laman ng isipan
anong sarap pag kubeta ang iyong santuwaryo
doon ay para kang batang hubo't hubad sa mundo
anumang iyong gawin, ramdam mong normal kang tao
naliligo, tumatae, nagbabate ka rito
nagugustuhan ko nang santuwaryo ang kubeta
at sa paglabas mo, pulos dahas ang makikita
para bagang buhay ng isang tao'y barya-barya
parang tsuper, natatae'y busina ng busina
sa loob ng kubeta'y payapa ang puso't isip
pagiging totoong tao ba'y isang panaginip?
huwag lang may kumatok, akala ikaw'y umidlip
sunod na gagamit, may pangarap ding halukipkip
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Sa taho
SA TAHO mayroong istiker sa lalagyan ng taho: sabi: "Lahat ng kurakot dapat managot!" siyang tunay, korapsyon sana nga'y magl...

-
SA ANIBERSARYO NG KASAL AT NG KATIPUNAN Hulyo Pito, anim na taon nang nakararaan nang ikatlong kasal nami'y ganapin sa simbahan doon sa ...
-
ang kahirapan ay di kawalan ng pagkatao lider-maralita'y marangal at Katipunero mabubusog ka nga sa karanasan nila't kwento n...
-
ANG SINING NG DIGMA may aklat akong Art of War ni Sun Tzu pati Book of Five Rings ni Miyamoto Musashi, ang On War in Karl Von Clauswit...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento