Kayrami nang gumuhong bundok ng mga pangarap
Nang manalasa ang tokhang ng mga mapagpanggap
Walang anumang proseso, di man lang kinausap
Kahit bata'y kanilang binaril nang walang kurap!
Nilapa ng leyon ang mga inosenteng tupa
Ang pagkatao'y niluray ng pangil ng buwaya
Lason nga nila'y sintindi ng kamandag ng kobra
Kapara nila'y aswang na sumila sa biktima!
Maraming mailalarawan sa mga berdugo
Hayop na nananagpang ngunit sila'y tao! Tao!
Nasaan ang pagkatao ng mga taong ito?
Mamamaslang na lang kahit walang sala o kaso!
Gumuhong bundok ang pangarap nitong mga paslit
Ang pagkamatay nila'y di tadhanang iginuhit
Kundi dulot ng bulok na sistemang anong lupit
Nangyari sa mga musmos ay nakapagngangalit!
Tiyak may magagandang pangarap ang mga bata
Ngunit wala na iyon, pangarap nila'y sinira!
Pagkat pinagpuputol na ng mga walang awa,
Ng mga berdugong anyong tao't pawang kuhila!
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Tampipì
TAMPIPÌ sa krosword ko lang muling nakita ang salitang kaytagal nawalâ sa aking isip ngunit kayganda upang maisama sa pagtulâ labimpito paha...
-
PAGPUPUGAY SA PANDAIGDIGANG ARAW NG MGA KATUTUBO (International Day of the World's Indigenous Peoples) katutubo'y kilanl... -
MINSAN, SA ISANG DEMOLISYON Maikling kwento ni Greg Bituin Jr. Nakatunganga siya sa kawalan. Dumating siyang giba na ang kanilang t... -
NAKAPIKIT "Paano ka ba matulog?" tanong sa akin minsan "Nakapikit." ang payak kong tugon sa katanungan wala lang, iyo...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento