may natirhang bahay, wala namang laman ang tiyan
ganyang buhay sa relokasyon, pag iyong nalaman
paano na ang buhay kung walang anumang yaman
kundi sariling buhay, humihinga pa rin naman
binigyan ng matitirhang bahay sa relokasyon
subalit walang hanapbuhay na nagisnan doon
di ba't di lang bahay ang usapan sa negosasyon
kundi hanapbuhay, panlipunang serbisyo roon
ginawan ng bahay, tinapon doong parang daga
sa lunsod daw, masakit sila sa mata ng madla
kaya hayun, itinapon sa malayo ang dukha
ang pamahalaan pala'y ganuon kumalinga
buhay sa relokasyon ay dusa, gutom, marahas
tila isang kumunoy iyong di ka makaligtas
minsan may seks kapalit ng ilang latang sardinas
nangyayari'y seks kapalit ng ilang kilong bigas
kaya dapat pampublikong pabahay ang ihanda
ibatay iyon sa kakayahan ng maralita
di aangkinin iyon o kinatirikang lupa
kundi habang nakatira'y uupahan ng dukha
di ipamamana, pag nasira iyon ng bagyo
o kaya'y winasak iyon ng nagdaang delubyo
ang may tungkuling magpagawa niyon ay gobyerno
dahil pampublikong pabahay ay kanyang serbisyo
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Dagdag dugo muli
DAGDAG DUGO MULI mababa na naman ang kanyang hemoglobin di pa abot ng otso, nasa syete pa rin dapat ay dose, ang normal na hemoglobin kaya...
-
SA LILIM NG PUNO kaysarap magsulat sa lilim ng puno ng duhat lalo't dinibdib ang kwento't paksang nadadalumat tilad-tilarin ang usap... -
NAKAPIKIT "Paano ka ba matulog?" tanong sa akin minsan "Nakapikit." ang payak kong tugon sa katanungan wala lang, iyo... -
TARANG MAGTSAA tarang magtsaa ng malunggay habang naritong nagninilay pampalusog at pampatibay nitong katawan at ng hanay minsan kailangan ...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento