naninibasib na naman ang mga mapapalad
na kumikita ng ginto sa samutsaring saplad
inilista lang sa tubig ang kasalanang lantad
sa pagpapakatao'y karaniwan silang hubad
dugtong-dugtong ang libog ng nagbabating hunyango
habang nasa diwa animo'y di niya makuro
sa punong walang dahon, mga ibon ay dumapo
tinutungkab ang sangang tila nagbabagang ginto
sa may di kalayuan may nagbabadyang sakuna
sadyang nakasusulasok na ang usok sa planta
kaya nilalayuan iyon ng agila't maya
iyon na yata ang tanda ng nagbabagong klima
o, turan mo, sinta, kung saan tayo daratal
habang nilalakbay natin ang maraming arabal
naririyan kang animo'y diyosa sa pedestal
sasambahin kitang tila ako'y makatang hangal
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Sa taho
SA TAHO mayroong istiker sa lalagyan ng taho: sabi: "Lahat ng kurakot dapat managot!" siyang tunay, korapsyon sana nga'y magl...
-
SA ANIBERSARYO NG KASAL AT NG KATIPUNAN Hulyo Pito, anim na taon nang nakararaan nang ikatlong kasal nami'y ganapin sa simbahan doon sa ... -
ang kahirapan ay di kawalan ng pagkatao lider-maralita'y marangal at Katipunero mabubusog ka nga sa karanasan nila't kwento n...
-
ANG SINING NG DIGMA may aklat akong Art of War ni Sun Tzu pati Book of Five Rings ni Miyamoto Musashi, ang On War in Karl Von Clauswit...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento