nais kong magbaril sa pagitan ng mga mata
upang matapos na ang paghihirap sa tuwina
ngunit pag nangyari ito, ako'y katawa-tawa
pagkat di ito gawain ng isang aktibista
di ba't niyakap ko'y hirap at simpleng pamumuhay
nakibaka, nabugbog sa rali, at nagkapilay
minsan nang nakulong, natortyur, sakbibi ng lumbay
dahil lang sa hirap, ngayon pa ba ako bibigay
pinapataas ko lang ngayon ang sariling moral
ngunit hanggang kailan kaya ito magtatagal
pakiramdam ko'y sampid na di na kayang umatungal
di na mawari bakit di dapat magpatiwakal
tila kakampi ko na lang ay ang aking panulat
puno ng harayang di ko batid saan nagbuhat
ako ba'y hangal na laman ng puso'y di mabuklat
o ako'y inutil na mata'y di na makamulat
- gregbituinjr.
03.13.2020 (Friday the 13th)
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Sa mga nag-ambag ng tulong
SA MGA NAG-AMBAG NG TULONG sa panahong ito ng kagipitan ay naririyan kayong nag-ambagan nagbigay ng inyong makakayanan nang lumiit ang aming...
-
SA LILIM NG PUNO kaysarap magsulat sa lilim ng puno ng duhat lalo't dinibdib ang kwento't paksang nadadalumat tilad-tilarin ang usap... -
NAKAPIKIT "Paano ka ba matulog?" tanong sa akin minsan "Nakapikit." ang payak kong tugon sa katanungan wala lang, iyo... -
TARANG MAGTSAA tarang magtsaa ng malunggay habang naritong nagninilay pampalusog at pampatibay nitong katawan at ng hanay minsan kailangan ...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento